Huisvestingscrisis: Laten we ophouden met populistische oplossingen voor te stellen en het kernprobleem aanpakken met concrete en duurzame oplossingen!

Persbericht

In La Libre van vandaag verklaart de Brusselse staatssecretaris van Huisvesting dat er een gebrek is aan betaalbare woningen in het Brussels Gewest en dat het daarom nodig is om niet alleen sociale woningen te bouwen maar ook om de marktprijzen aan te pakken.

DéFI sluit zich aan bij deze vaststelling: er is al 30 jaar een nijpend tekort aan betaalbare woningen in het Brussels Gewest. Wat de methode betreft, wil DéFI structurele hervormingen, op lange termijn, die het fundamentele probleem aanpakken: de schaarste aan comfortabele en betaalbare woningen terwijl de Brusselse bevolking explodeert (+20% in 20 jaar). Hoe? Vier oplossingen worden voorgesteld.

De huurindexatie bevriezen of beperken, een vals goed idee

Door de indexatie van de huurprijzen te beperken, dragen we niet bij aan het oplossen van de onderliggende trend: schaarste aan betaalbare woningen. Bovendien herinnert een OESO-studie eraan dat "een strikte regulering van de huurprijzen de bouw van nieuwe woningen belemmert". Een beleid van huurbevriezing is mooi meegenomen voor huurders die huren op korte termijn, maar heeft een negatief effect op de lange termijn door de bouw van nieuwe woningen en de renovatie van oude huurwoningen verder te ontmoedigen. De private sector wil dan niet langer investeren in de bouw van nieuwe vastgoedprojecten.

Woningbouw aanmoedigen

Om de huurprijzen te doen dalen en de woningschaarste terug te dringen, zijn er meer woningen nodig. Tussen 2004 en 2014 werden voor meer dan 2.700 woningen per jaar vergunningen verleend. Sinds 2014 is dit cijfer echter gedeeld door 3 en gaat het nog net om 700 vergunningen. We zien dan ook een afname van het aantal nieuwe woningen terwijl de vraag steeds toeneemt.

  • Het charter voor vastgoedontwikkeling opstellen om een ​​duidelijk regelgevend kader uit te werken dat de productie van nieuwe woningen ondersteunt. Zoals aangegeven in het Meerderheidsakkoord zou dit binnen het eerste jaar na het aantreden van de regering worden opgesteld.
  • Vergunningaanvragen verbeteren, versnellen en stroomlijnen. Vandaag duurt het in het Brussels Gewest twee keer zo lang als in Vlaanderen om een ​​bouwvergunning te krijgen. De in uitvoering zijnde hervorming van het BWRO en de GSV moet het mogelijk maken om dit doel te bereiken.
  • De lijst met bouwgronden publiceren.

Oplossingen voor het sociaal huisvestingsbeleid uitbreiden

De spending review Huisvesting, die volgende week aan het Brussels Parlement wordt voorgelegd, geeft aan dat de bouw van sociale woningen de wachtlijst in Brussel niet zal verkorten. In de review wordt ook benadrukt dat het Brussels Gewest eerder moet inzetten op de socialisatie van de gemeentelijke publieke woningen en op de uitbreiding van de huurtoelage. Ten slotte wijst de uitgevoerde studie op de flagrante ongelijke behandeling tussen huishoudens die sociale huisvesting genieten en degenen die, onder dezelfde inkomensvoorwaarden, op de particuliere huurmarkt onderdak moeten vinden tegen een veel hogere prijs.

Een bredere ondersteuning voorzien voor Sociale Immobiliënkantoren (SIK)

Via een SIK stelt een particuliere eigenaar zijn woning te huur voor een periode van 9 jaar tegen een zeer betaalbare huurprijs (meestal 30% goedkoper, maar soms tot 40%) en krijgt in ruil een volledig verhuurbeheer door het SIK, evenals fiscale en financiële voordelen zoals de vrijstelling van onroerende voorheffing. Hierdoor kunnen Brusselaars genieten van private huurwoningen tegen redelijke prijzen. Dit mechanisme moet worden versterkt zodat meer eigenaars er gebruik van maken ten voordele van minder bemiddelde Brusselaars.

Een voor zoveel mogelijk mensen toegankelijke huurtoelage

De gemiddelde huurprijs in het Brussels Gewest bedraagt ​​900 euro, tegenover 350 euro voor sociale woningen. 40.000 gezinnen krijgen dus een openbare interventie van meer dan 500 euro voor huisvesting, terwijl de 50.000 gezinnen die wachten op een sociale woning niets hebben! Vandaar het belang van de huurtoelage. De voorwaarden zullen overigens moeten worden uitgebreid en versoepeld ten behoeve van een groter aantal gezinnen, te weten alle gezinnen die op de wachtlijst staan voor een sociale woning.

“De huisvestingscrisis is niet nieuw. We zijn het er allemaal al jarenlang over eens dat er te weinig comfortabele en betaalbare woningen zijn in het Brussels Gewest. Het is evenwel duidelijk dat de methode niet werkt. Laten we ophouden met populistische oplossingen voor te stellen en het probleem duurzaam aanpakken. We moeten een doeltreffender beleid voeren om iedereen te helpen die het nodig heeft in overeenstemming met de ABV”, zeggen Joëlle Maison et Bernard Clerfayt.